رابطه علم ودین بخش بیست وپنجم

بدون شك عقل صحيح فطرى حجتى از حجتهاى خداوند است و چراغ نورافكنى است از جانب خداوند و چنين عقلى موافق شرع، بلكه خود شرعى استاز درون انسان، آن طور كه قوانين تشريعى شرع بيرونى است در احكام فرعى هم چون امورى توقيفى هستند، پس نمى توان بر عقل تكيه كرد و بايد بر آنچه از طريق سمع رسيده اعتماد كرد، البته اگر موردى است كه توقيفى نيست، باز عقل در آن راه دارد.

برچسب‌ها: رابطه علم ودین بخش بیست وپنجم رابطه علم و دین بخش دهم...